سلام به همگی!!! من خیلی خیلی عذر میخوام که این همه مدت نبودم پست بذارم.
حقیقتش اینه که من بعد از این همه سال وسط درس و دانشگاه آبله مرغون گرفتم که بزنه قشنگ سرویس کنه منو وسط امتحانای ترم تابستونیم :)) بیماری هم بدجوری پدرمو در آورد ولی الان خوب شدم تقریبا!
به همین مناسبت اومدم که به خرده خاطره این ایام رو در قالب راهنمایی تعریف کنم.
برای همین موضوع امروز به صورت خلاصه میشه:
جلوگیری و برطرف کردن جای زخم به زبون ساده
خب همه می دونین کسایی که تو سنین بالاتر می گیرن بیماری آبله مرغون یا امثالشو، خیلی بیشتر احتمال داره که اون دونه ها جای زخم روی صورتشون بذاره، تا آخر عمر!!! ولی خب من یه راه خوب پیدا کردم و حسابی با این گودال هایی که روی صورتم انداخته بود مریضی جنگیدم تا این که صافِ صاف شدن!!! حالا می خوایم با هم دو جور جای زخم رو بررسی کنیم. اولیش هم همین زخم های آبله مرغون که میشه:
1- زخمهای آتروفیک (فرورفته) : این زخم ها همون طور که گفتم روی صورت مثل گودال می مونن و واقعا برطرف کردنشون کار حضرت فیله!!!
هر وب سایتی رو بخونین نوشته کاری از دستتون بر نمیاد و گودال ها تا آخر همر روی صورتتون می مونن. ولی این درست نیست. من خودم تجربه کردم اینارو و الان اومدم تعریف کنم که چجوری به صورت معجزه آسایی درمانشون کردم. راهش آسون و کم خرجم هست! ببینین اولین چیزی که باید به یاد داشته باشین اینه که بهترین زمان درمان این زخمها همون موقعیه که به وجود میان! من همین که دونه های آبله مرغونم ریختن و این چاله هارو دیدم، به شدت وحشت کردم و خیلی ناراحت شدم ولی بعد کمی مطالعه کردم و با دانشی که به دست آوردم به نظرم اومد خب این زخما چرا ایجاد می شن؟ چون پوست زورش نمیرسه آسیبی که رسیدرو ترمیم کنه. چرا زورش نمیرسه؟ چون کلاژن نمیتونه بسازه. چی کار کنیم بسازه؟ ویتامین برسونیم بهش.
بهترین راه درمان این چاله ها تو نطفه اینه که هم مصرف میوه رو بالا ببرین و هم (مهمتر از همه) یه قوطی قرص های ژله ای ویتامین E تهیه کنین!
این قرص ها رو با سوزن سرشو سوراخ کنین و ژل داخلشو مث ماسک بذارین رو چاله ها. تأثیرش اونقد خوبه که به فاصلۀ یه روز می بینین چاله داره پر میشه. مصرف خوراکیشون به اندازه مالیدن ژل رو پوست موثر نیست به نظر خودم، پس به همین کفایت کنین. لازمه که بگم من همه جور کرمی امتحان کردم ولی تأثیر هیج کودوم مثل این ژل فسقلی روی زخم تازه شکل گرفتۀ آتروفیک نیست.
اگه زخمتون خیلی قدیمیه و دیگه شکل گرفته و فرورفتگی روی صورتتون مونده، با توجه به توصیه دکترتون می تونین پانچش کنین یا با میکرونیدلینگ و پیلینگ و غیره از بین ببرینش. اونا هم خیلی فرآیند های گرونی نیستن. نگران نباشین!!!
2. زخمهای هایپرتروفیک (برجسته) : این زخم ها به صورت ساده همونایی هستن که بعدن روشون گوشت اضافه جمع میشه و برجسته و بدجور به نظر میان. من خودم از این زخم ها ندارم ولی راه درمان این زخمها 1000 بار آسون تر از زخمهای آتروفیک هستش.
کرم های خیلی زیادی برای برطرف کردن زخمهای برجسته وجود داره. یکی از مشهورترین انواعشون کرم رژودرمه که خیلی از پزشکا روش قسم می خورن. این کرم قیمت زیادی نداره فکر می کنم یه بسته اش 20 باشه نهایتا و تأثیرش رو به مرور زمان مشاهده می کنین. برطرف کردن زخمهای هایپرتروفیک در کل آسون تره و با چند بار پیلینگ و لایه برداری هم تا حد زیادی کم رنگ و ناپدید میشن!
امیدوارم که پست امروز به دردتون بخوره حسابی 
